ریزش موی هورمونی چیست ؟
هورمونها شایعترین علت ریزش مو در زنان و ریزش موی مردان بهشمار میروند. در هر دو جنس، هورمون خاصی مسئول ریزش موی یکسان است. این هورمون DHT یا دی هیدروتستوسترون نام دارد. بدن این هورمون را بهعنوان محصول جانبی تستوسترون تولید میکند. هم مردان و هم زنان به تستوسترون نیاز دارند.
آیا متوجه ریزش موهایتان شدید؟ فرقی نمیکند چه موهای زیادی را روی بالش ببینید و چه در حمام حین حمام کردن متوجه ریزش شدید مو شوید، بههرحال اینها میتوانند علائمی از ریزش مو باشند. اختلالات هورمونی یکی از دلایل شایع ریزش مو است. نوسانات هورمونی و هر دلیلی که باعث شود روند ترشح نرمال هورمونها برهم بخورد، ممکن است زمینه را برای بروز ریزش مو فراهم کند. ما در بیاتیم بخش مشاوره رایگان مو واتساپ رو راه اندازی کردیم که خوشحال میشیم بتونیم مشاوره رایگان بهتون در باره پوست و مو بدیم.
زمانی که موهایتان نازک میشوند و با سرعتی بیشتر در حال ریزش هستند، حق دارید که نگران سلامت و حفظ موهایتان شوید. اما ریزش موی هورمونی چیست؟ به چه دلایلی بروز میکند و چه علائمی دارد؟ و چگونه میتوانیم این حالت ناخوشایند را کنترل کنیم؟ برای رسیدن به پاسخ این سؤالات مطالعه این مقاله در هومکا را از دست ندهید.
ریزش موی سر هورمونی در زنان : هرچند ریزش مو معمولاً یک عارضه مردانه محسوب میشود، اما ممکن است زنان نیز دچار آن شوند. احتمال بروز این عارضه در زنان تقریباً به اندازه مردان است. شاید بدانید که، بطور میانگین، مو هر ماه نیم اینچ رشد میکند. ریزش ۶۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است، اما ممکن است در حین شستشو، این رقم در زنان دو یا حتی سه برابر شود.در هنگام شستشو، تارهایی که در آستانه ریزشاند تحریک میشوند که این شرایط طبیعی است.
علائم ریزش مو هورمونی زنان : اگر دچار ریزش موی غیرعادی هستید، شاید توجه کرده باشید که موهای شما نسبت به روال عادی، با سرعت بیشتری در حال کمپشت شدناند. بعضی از زنان زمانی که از خواب بیدار میشوند مقدار زیادی تار مو بر روی بالشت خود میبینند، و بعضی هم متوجه میشوند که موهایشان بیش از حد معمول درون برس و شانه گیر میکنند. در مردان معمولاً خط رویش روی سرشان عقبنشینی میکند، اما ریزش موی زنان غالباً از رأس فرق سر شروع میشود.
علائم ریزش مو هورمونی در مردان، بدن مقدار زیادی تستوسترون و مقدار نسبتاً کمی هورمون استروژن تولید میکند. در زنان این نسبت معکوس است و بدن مقدار کمی تستوسترون و مقادیر بیشتر هورمونهای استروژن و پروژسترون تولید میکند. تستوسترون مسئول چندین عملکرد در بدن است، از تنظیم میل جنسی گرفته تا حفظ استخوانها و بافت ماهیچهای سالم و قوی.
بدن از تستوسترون بهعنوان پیشساز چندین هورمون دیگر استفاده میکند. یکی از این هورمونها DHT است. DHT با کوچک کردن فولیکولهای مو بر روی خط موی شما تأثیر میگذارد و باعث میشود موها مانند حالت عادی رشد نکنند و درنهایت میریزند. به این نوع ریزش مو، آلوپسی آندروژنیک یا ریزش موی زنانه گفته میشود. بهطورکلی این جدیترین شکل ریزش مو است. ازآنجاییکه آلوپسی آندروژنیک میتواند فولیکولهای مو را کوچک کند، موهایی که از دست میدهید اغلب برای همیشه از بین میروند.
دلایل ریزش موی هورمونی
ریزش موی هورمونی به دلایل متعددی بروز میکند و تنها یک علت واحد ندارد. ازجمله مهمترین اختلالات و تغییرات فیزیکی که سبب بروز ریزش موی هورمونی میشوند میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- ورود به سنین یائسگی
- افزایش سن در مردان و کاهش سطح هورمون تستوسترون
- بروز اختلالات تیروئیدی
- استرس
علل ریزش موی سر هورمونی در زنان
ریزش موی زنان چند علت متفاوت دارد. این عارضه اغلب پس از دوران یائسگی ایجاد میشود، بنابراین ممکن است تغییرات هورمونی فاکتوری موثر باشد. بعضی از زنان ممکن است ترکیبی از دو نوع الگوی ریزش موی زنانه داشته باشند. آلوپسی آندروژنیک در زنان به دلیل آندروژنها، یا همان هورمونهای مردانه،اتفاق میافتد که معمولاً مقدارشان بسیار محدود است. عوامل گوناگونی میتوانند عامل آلوپسی آندروژنیک وابسته به فعالیتهای هورمونی باشند، از جمله کیست تخمدان، مصرف قرص ضدبارداری با آندروژن بالا، بارداری و یائسگی. همانند مردان، هورمون DHT تا حدی باعث ریز شدن پیاز مو در زنان میشود.
یائسگی و ریزش موی هورمونی
ازآنجاییکه یائسگی بر تولید چندین هورمون تأثیر میگذارد، اغلب میتواند باعث ریزش موی هورمونی در زنان شود. در طول یائسگی، تولید استروژن و پروژسترون در بدن میتواند کاهش یابد. در کنار این کاهش در تولید هورمون زنانه، حساسیت شما به هورمونهای مردانه مانند DHT نیز میتواند افزایش یابد. اگر از نظر ژنتیکی به DHT حساس هستید، این میتواند خط مو و ضخامت موی شما را تحت تأثیر قرار دهد.
ریزش مو در دوران یائسگی معمولاً بین سنین ۵۰ تا ۶۰ سالگی اتفاق میافتد و بیشتر زنان مستعد ریزش مو متوجه کاهش مداوم تراکم موی خود میشوند. البته باید بگوییم که این نوع ریزش موی هورمونی همیشه در سنین بین ۵۰ تا ۶۰ رخ نمیدهد، چرا که برخی از بانوان از سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی وارد مرحله یائسگی میشوند. این نوع ریزش مو قابلدرمان است و میتوانید از روشهای بهخصوصی جهت بهبود وضعیت موها استفاده کنید.
وراثت در ریزش مو تاثیر دارد ؟
وراثت نیز فاکتور مهمی در بروز این عارضه است.شایعترین عامل کمپشتشدگی مو در مردان و زنان عامل ژنتیک است. اصطلاحی که برای ریزش موی ارثی زنان بکار می رود، آلوپسی آندروژنتیک است، و اگر سابقه ی ریزش مو در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این عارضه بیشتر است.حدود ۳۰ میلیون زن آمریکایی مبتلا به آلوپسی آندروژنتیکاند.
این عارضه معمولاً بین سنین ۵۰ تا ۷۰ سال شروع می شود. بطور معمول، وقتی تارهای ضخیم مو میریزند، تار مویی با همان ضخامت جای آن رشد میکند.
اما، در صورت ابتلا به آلوپسی آندروژنتیک، موی جایگزین نازکتر است. بعد از گذشت چند سال، پیاز مو به سادگی رشد موهای جدید را متوقف میکند. یکی از روشهای تشخیص آلوپسی آندروژنتیک این است که پزشک بررسی کند که آیا فرق سر هر دو پیاز موی ضخیم و نازک را دارد یا خیر.
ارتباط استرس با ریزش موی هورمونی
احتمالاً اگر کسی به شما بگوید با حضور در محیطهای پرتنش و استرسزا دچار ریزش مو میشوید، تعجب میکنید. اما اگر واقعاً از ریزش مو رنج میبرید و دلیل آن را هنوز پیدا نکردید، بهتر است به این مورد نیز مشکوک شوید. اگر ساعتهای طولانی در یک محیط پراسترس کارکردهاید یا چند هفته گذشته را با یک رویداد چالشبرانگیز در زندگی شخصی خود سپری کردهاید، ممکن است استرسی که به شما واردشده روی موهای شما تأثیر بگذارد.
ریزش موی ناشی از استرس تلوژن افلوویوم نامیده میشود. تلوژن افلوویوم معمولاً منجر به نازک شدن ناگهانی موهای شما در کل پوست سر میشود و درنتیجه موهای بیشتری روی بالش یا برس مو خواهید دید.
علائم ریزش موی هورمونی
بهطورکلی هر نوع ریزش مو علائم خاصی دارد. ازجمله شایعترین علائم ریزش موی هورمونی میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
کم شدن موهای جلوی سر یا شقیقهها
در این الگو ریزش مو، موها از قسمت جلوی سر یا شقیقهها شروع به ریزش میکنند. عدم تعادل هورمونی که به دلایل ذکرشده به وجود میآید، ممکن است دلیل بروز این نوع ریزش مو باشد.
کم شدن یا طاس شدن کامل یک طرف سر
در این الگو ریزش مو تنها موهای یک سمت سر دچار ریزش میشوند، در حالیکه تراکم موهای سمت دیگر سر در حالت نرمال است. معمولاً ریزش مو در این الگو از سمت راست سر شروع میشود. گاهی فرد تغییر رنگ یا نازک شدن تارهای مو را نیز تجربه میکند.
ریزش پراکنده موها
این نوع ریزش مو همانطور که از نامش پیداست تمام سر را درگیر میکند و نمیتوان آن را در یک نقطه خاص شناسایی نمود.
درمانی برای ریزش مو
اگر نگران ریزش موهای خود هستید برای انجام مشاوره به پزشک مراجعه کنید. درمانهای مختلفی وجود دارد که عبارت اند از:
اسپیرونولاکتون : داروی تجویزی ضد آندروژنیک که میتواند کاهش ریزش مو را کمتر کند.
روگین (ماینوکسیدیل) : از کرمهای مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده کنید.بیشتر بیماران متوجه کند شدن ریزش موی خود میشوند، اما تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد از رشد موهای جدید خبر دادهاند. مکملها : مکملهایی مثل بیوتین،آهن و زینک.
کاشت مو : برخی افراد کاندید خوبی برای درمان به روش کاشت مو هستند. کاشت مو بهترین روش برای اصلاح تکههای موضعی کوچکتر ریزش مو است. در این تکنیک، تکههای کوچکی از اسکالپ روینده مو برداشته شده و در مناطقی که ریزش مو وجود داشته،کاشته میشود. ممکن است برای رسیدن به تراکم مورد نظر به چندین جلسه کاشت نیاز باشد. معمولا کسانی که به تنبلی تخمدان مبتلا هستند، دارای ریزش موی شدید می شوند که در این حالت اصلاح الگوی تغذیه امری بسیار مهم و ضروری است . برای کاهش میزان قند خون به طور منظم ورزش کنید.همچنین مصرف مواد غذایی سالم اعم از میوه ها ،سبزیجات ،حبوبات ، لبنیات کم چرب و… توصیه می شود.
مزوتراپی : مزوتراپی روشی است که در آن به طور مستقیم ماده ای زیر پوست تزریق می شود.از مزوتراپی در بهبود مواردی چون ریزش مو ،لاغری موضعی ،برطرف کردن سلولیت و … استفاده می شود.
درمان با پلاسما (پی آر پی)
در این روش که با نام پلاکت درمانی نیز شناخته می شود، ابتدا از بیمار خون گرفته(جهت جداسازی پلاکت ها ) و سپس در دستگاه سانتریفیوژ قرار می دهند و در آخر پلاسما را که میزان زیادی پلاکت در آن است ، به نقاط معین تزریق می کنند.
لیزر تراپی : در لیزر تراپی اشعه لیزر از طریق نفوذ در بافت های پوست موجب تحریک جریان خون در سر می شود.
از لیزر تراپی علاوه بر درمان ریزش مو در درمان دیسک کمر، آرتریت،خارپاشنه و… استفاده می شود.